Lica bez ožiljka
Presađivanjem potiljačnog mišića sa glave leči se facijalna paraliza, a ta metoda se u Srbiji primenjuje samo na Vojnomedicinskoj akademiji.
Ovim komplikovanim zahvatom, koji rade stručnjaci u Klinici za maksilofacijalnu hirurgiju VMA, moguće je vratiti simetriju lica u normalu, kada je jedna strana lica potpuno iskrivljena, donji kapak visi, a usna opuštena.
– Sve što radimo na licu je po principima plastične hirurgije, minimalne traume i ožiljaka – objašnjava pukovnik prof. dr Nebojša Jović, načelnik Klinike za maksiolofacijalnu hirurgiju VMA. – Zato se rade rezovi u kosmatom delu glave, odakle se i uzimaju potiljačni mišići. Nakon toga se ispod kože provlače delovi uzetog mišića, i to tako da se dva dela provlače kroz donji i gornji kapak i fiksiraju za nosnu kost. Donji deo mišića koji se koristi za ugao usana takođe se provlači ispod kože, tako da se ništa ne vidi na licu.
Zatim se posebnom tehnikom šivenja, koja ne ostavlja ožiljak, pacijentu vraća izgubljena bora u delu obraza koji se nalazi između nosa i usne, nastala kao posledica paralize.
– Atrofični mišići na obrazu zamenjuju se mišićem sa potiljačne regije, koji takođe ima svoj nerv. Njegova prava funkcija je zatvaranje usta, a kada ga prebacimo na drugu poziciju, on radi nešto sasvim drugo. Zbog toga posle operativnog zahvata pacijenti moraju na fizikalni tretman, gde prostim pokretom aktiviraju taj mišić zagrizom. On tada zateže kapke i ugao usana i to je nešto što pacijenti moraju da uvežbaju – opisuje dr Jović tok ovog zahvata.
Do potpune paralize lica može doći posle raznih povreda koje prekinu nerv, kod benignih tumora mozga, trovanja. Uzrok ovog deformiteta može biti i gubitak funkcije mišića obraza od sedenja na jakoj promaji, pored prozora automobila.
– Najvažnije je što ova intervencija omogućava da pacijenti mogu ponovo da zatvore oko – navodi dr Jović. – U suprotnom, zbog dugog izlaganja oka spoljnjoj sredini i nemogućnosti zatvaranja kapka, dolazi do upale rožnjače, pa čak i do slepila.
